Column: Jos is een bijzonder figuur
Gepubliceerd op 01 februari 2011 door Niels Hendrix
Het is alweer ruim drie jaar geleden dat we bij Van Merksteijn Motorsport begonnen met het Porsche RS Spyder project. De droom van Peter van Merksteijn om ooit op het podium te eindigen in de beroemdste race ter wereld, de 24 Uur van Le Mans, moest realiteit gaan worden. En ook nog wel binnen twee jaar tijd. Met een dergelijke opdracht op zak ga je dus op zoek naar de allerbeste ingrediënten die beschikbaar zijn.
Al snel was besloten dat Jos Verstappen de beste keuze zou zijn om samen met Peter de auto te gaan besturen en begon de zeer prettige samenwerking met elkaar. Mijn eerste echte ervaring met Jos was tijdens de twee testdagen die we hielden op een circuit bij Guadix in zuid Spanje. Na zijn eerste rondjes op het circuit met de RS Spyder stapte hij uit met een glimlach op zijn gezicht, iets wat fotograaf Frits van Eldik in alle voorgaande jaren nog maar zelden had gezien.
Na die eerste test wisten we gelijk dat het een heel speciaal jaar ging worden. De mensen van Porsche Motorsport staarden zich blind op de tijden die Jos al na enkele ronden met de auto op de klok wist te zetten. Nog niet eerder hadden ze meegemaakt dat een rijder zo snel met de RS Spyder kon rijden na slechts een paar rondjes te hebben gereden.
Ook tijdens de tweede test sessie op het circuit van Paul Ricard bewees Jos zijn gedrevenheid en zijn oog voor het teambelang, een eigenschap die menig Formule 1 rijder geheel vreemd is. Zijn eerste kennismaking met het rijden in het donker was nog onwennig, maar heel snel wist hij dit ook onder de knie te krijgen en na die test riep Jos: "Zet mij maar de hele nacht in de auto, dat gaat wel goed komen." In juni op Le Mans bleken dat profetische woorden te zijn geweest nadat hij vier stints achter elkaar had gereden in de avond en een groot gat wist te creëren met Team Essex.
In Guadix zag Gerard Grouve de potentie
De rondetijden die Jos op Le Mans in het donker noteerde, deden de data-analisten bijna twijfelen aan de tijdwaarneming
Het was een hele bijzondere ervaring om met een uiterst professionele rijder als Jos te mogen samenwerken in dit unieke project. Hij is een heel bijzonder figuur waar ik gedurende het seizoen een hele fijne band mee heb opgebouwd. Een blik in zijn ogen was voldoende voor mij om te weten hoe de dingen ervoor stonden. Ik kan me een situatie herinneren tijdens de 1000km van Spa-Francorchamps waarin er bij de techneuten verwarring was over de hoeveelheid brandstof die nog in de auto moest zitten. Precies bij het passeren van de ingang van de pitsstraat ging de waarschuwingslamp aan en moest hij zijn laatste ronde zuinig uitrijden. Na het stuur te hebben overgedragen aan Peter van Merksteijn en Jos de pitbox inliep, keek hij me even aan en was zijn ongenoegen me geheel duidelijk. Daar hoefde ook geen gesproken woord verder aan te worden toegevoegd.
In het begin van het project waren we een beetje huiverig om met een voormalig Formule 1 rijder in zee te gaan. De heren staan over het algemeen bekend als "einzelgängers" terwijl bij een race als Le Mans de samenwerking juist cruciaal is. Een belangrijk onderdeel hiervan is het coachen van de rijder vanaf de pitmuur, terwijl een Formule 1 rijder niet gewend is dat er veel over de radio werd gesproken. Dat veranderde al snel tijdens de eerste Le Mans Series wedstrijd in Barcelona. Na een stop & go penalty te hebben gekregen in die wedstrijd voor het tweemaal inhalen tijdens een gele vlag situatie ging hij zelf vragen om informatie over de andere deelnemers en situaties op het circuit.
Meer dan in welke autosport dan ook is langeafstandsracen een teamsport
Jos had een geweldig jaar bij Van Merksteijn Motorsport
Het was ook altijd heel bijzonder als Max erbij was. Indien het maar even mogelijk was nam Jos zijn zoon mee naar de diverse circuits waar we moesten rijden dat jaar. Een hele leuke en gemakkelijke jongen waar de passie voor het racen toen al vanaf straalde. Als Jos achter het stuur van de RS Spyder zat, was Max altijd in de buurt van een tv-toestel te vinden. Of rustig in de tent bij de vrachtwagen of gezellig tussen de jongens in de pitbox. Een enkele keer is het voorgekomen dat vader en zoon tegelijkertijd een race hadden en Jos niet bij Max kon zijn. Zodra we dan wisten dat Max weer eens had gewonnen, werd dat gelijk over de radio verteld, waarna Jos weer ergens extra energie vandaan wist te halen om helemaal de sterren van de hemel te rijden.
In dat jaar heb ik ook Huub Rothengatter leren kennen. Al vanaf het moment dat Jos bij ons had getekend, kon ik het heel erg goed vinden met Huub en hebben we gedurende het jaar heel erg fijn samengewerkt. Huub is een hele bijzondere man, waar we enorm veel plezier mee hebben gehad. Zijn imitaties en grappen zijn onvergetelijk, maar hij is ook iemand van wie ik heel erg veel heb geleerd. Hij bezit een ongekende schat aan mensenkennis en inzicht in verhoudingen en samenwerkingen. Iets waar ik nog dagelijks profijt van heb en aan wie ik een hele bijzondere vriend heb overgehouden.
Jos Verstappen, Jeroen Bleekemolen en Peter van Merksteijn als LMP2-winnaars op Le Mans
Het enorme succes dat we in dat jaar met elkaar hebben geboekt heeft voor ons ook een keerzijde gehad. Dankzij Jos hebben we met de Porsche RS Spyder vier van de vijf LMS wedstrijden gewonnen, tijdens alle wedstrijden pole positie en snelste ronde, Jos behaalde het LMP2 kampioenschap voor de rijders, Van Merksteijn Motorsport werd LMP2 kampioen bij de teams en Peter van Merksteijn zijn droom om tijdens de 24 Uur van Le Mans op het podium te staan was ruimschoots in vervulling gegaan. En dan? Het behaalde succes is niet te overtreffen waarmee er na één seizoen al een einde kwam aan dit bijzondere project en daarmee ook de fijne samenwerking met Jos.
Gerard Grouve
