Column: Jos en Mandela, de dertien magere jaren
Gepubliceerd op 29 januari 2006 door Niels Hendrix
Jos was dertien jaar een gevangene van zijn eigen ambitie en Nelson Mandela zat twee maal zo lang gevangen om zijn eigen ambitie. In 1990 kwam de geestesvader van het huidige Zuid-Afrika vrij en drie jaar later won Jos Verstappen zijn laatste race in de F3. Weer 13 jaar later zag Mbeki, de geestesneef van de geestesvader van Zuid-Afrika het geesteskind van de Nederlandse racerij eindelijk weer doen waar elke racer voor leeft, winnen! En toch...toch zijn beiden er in feite geen reet mee opgeschoten, Team Holland staat nog steeds 8e en Zuid-Afrika heeft de dalende welvaart verdeeld onder een nauwelijks getinter gezelschap dan aan het begin van het vorige decennium. Is er dan niets gewonnen? Jazeker, er is gerechtigheid gekomen, gerechtigheid voor een onderdrukte bevolking die nu naar de letter van de wet volledig vrij is en gerechtigheid voor een verliezer die nog steeds van zichzelf weet dat hij eigenlijk al jaren een winnaar had moeten zijn. Vrijheid en gerechtigheid zijn vreemde begrippen, het geeft een goed gevoel maar je kunt er geen brood van kopen, tot zover het beschouwelijke gedeelte...
Na een oranje-helm is er nu ook een mexicaanse feestneus leverbaar voor de echte fans
Tot half drie lokale tijd had dit de meest vreselijke column moeten worden die ik ooit had kunnen schrijven en was ik ongetwijfeld na publicatie door alles en iedereen die Jos nog steeds een warm hart toedraagt uitgekotst. Een pen gedoopt in de vitriool, een toetsenbord overgoten met zoutzuur stond klaar om us Joske de grond in te pennen. Tweede is de eerste verliezer? My ASS! Tweede in de sprintrace is negen punten en een podium in de hoofdrace, dus tweede in de sprintrace is zo'n 18 punten, gemiddeld genomen. En toch...toch hebben wij een landgenoot die dol is op Russische roulette met vijf kogels verdeeld over zes kamers en koelbloedig de trekker over haalt. Ik ben fan van racers die alles riskeren en ik ben bewonderaar van mensen die hun voordeel kapitaliseren, dat eerste mag tot 5 rondes voor het einde en dat laatste moet, als je weet dat je kruit verschoten is. Jos is niet knap genoeg om mijn zoontje te zijn maar anders had ik hem na de sprintrace een oorvijg gegeven en hem naar z'n kamer gestuurd om strafwerk te maken. En toch...toch had ik me er niet goed bij gevoeld want wat was het mooi geweest als zo'n actie lukt en je Frankrijk te kakken zet!(laatste regel is emotie en dient te worden overgeslagen/genegeerd door mensen met hersens)
Hoeveel top-coureurs doen het dertien jaar zonder het hoogste treedje? Hongarije was de laatste oefening...
En nu? Nu is de ban gebroken en gaat Nederland rijles geven! En nu? Dit was een toevalstreffer en de komende races blijft een matige kwalificatie zorgen voor risicovolle inhaalraces. Ik ben al anderhalf decennium het meest uitgelachen familielid tijdens verjaardagen omdat ik Jos-fan ben en mijn realiteitszin dwingt mij om voor optie 2 te kiezen maar het hoge aantal strontvervelende verjaardagen in de komende weken doet mij hopen op optie nummertje één. Zo ongeveer iedereen die maar enigszins gelooft in de capaciteiten van de man die dertien jaar niet de de Boss was, wist zeker dat Jos een vaste podiumklant en meervoudig racewinnaar in de A1GP-klasse zou worden. Eindelijk was het gekloot met lage budgetten, stokoude auto's en zakkenvullende teambazen voorbij, het "level playing field" was Jos op het lijf geschreven en de rijderkwaliteiten zouden HET verschil maken. Dat gold tot op heden voor ramptoeristen uit Libanon en China maar niet voor de kop van het veld want daar bleek de kwaliteit en ervaring van de technische staf van doorslaggevend belang. Die laatste twee zaken blijken nu bij team Nederland ook op orde en het kan nog leuk worden dus.
Ligt het aan mij of ligt het aan Jos, Sauber kwam in de F1 ook nooit op het hoogste treedje terecht.
De race is nog niet besproken en dat blijft ook zo, een laatste alinea mag echter wel aan de lokatie worden gewijd...het Monaco van Afrika? Dat is geen compliment want een race is Monaco is leuk om mee te beleven maar op TV elk jaar weer een ramp. Stratencircuits vragen om safetycars en inhaalacties zijn er zeldzamer dan overwinningen van Jos. De F1-Masters op Kyalami was een echte mooie race maar het gedonder op Durban(nieuwe Suske en Wiske-titel) was interessante handel voor de lokale afslepers en kevlar-boeren maar had weinig met racen van doen. Inhalen kon alleen bij gratie van de fouten van je voorganger en eindigde steevast in tranen als diezelfde voorganger enigszins fatsoenlijk kon sturen. Dat is dus geen racen maar Russische roulette, en wellicht was dat juist wel wat Jos nodig had. Jan Lammers moest het eerste echte hoogtepunt helaas missen, terwijl ons fraaie spreekwoord "Het oog van de meester maakt het paard vet" toch meer dan ooit op us Joske van toepassing leek....
Foto van vroeg in het weekend, want op deze plaat heeft Jos het meeste kevlar nog in de eigen kleur ter beschikking
Bartus(die stratencircuits iets vindt voor klompenmarkten en pasar malams)
