Jos denkt dat magie rond Schumacher verdwenen is
Gepubliceerd op 17 augustus 2011 door Niels Hendrix
Het was acht jaar geleden dat Jos voor het laatst een heuse Formule 1 bolide de sporen had gegeven. Afgelopen zondag genoot hij zelf dan ook net zo hard van zijn demonstratie in de Tyrrell 026 als het publiek op Zandvoort. Jos keert echter niet terug naar de Formule 1 en is van mening dat Michael Schumacher dat beter ook niet had kunnen doen. Onderstaand de column van Jos Verstappen zoals die in de Telegraaf van donderdag 18 augustus te lezen is.
"Ik moet toegeven dat ik de kriebels weer had, zondag op het circuit van Zandvoort tijdens de RTL GP Masters of Formula 3. Het is toch bijzonder wanneer je na acht jaar ineens weer in een F1-auto plaatsneemt. Zodra je dan gas geeft, sta je er automatisch versteld van hoe hard zo'n auto accelereert. Ik heb de afgelopen jaren op Le Mans nog wel LMP1 en LMP2 gereden, maar qua kracht en snelheid is dat onvergelijkbaar met een F1-wagen. Voor mij was het een spannende ervaring, ook omdat er ruim 46.000 mensen op de tribune zaten die vermaakt wilden worden. Bovendien wilde ik sneller zijn dan de mannen met de oude F1-wagens in de BOSS GP-serie, van wie er een aantal ook serieus gas gaf. Maar tegelijkertijd moest ik er voor zorgen dat de auto niet in de grindbak of tegen de muur belandde.
Ik zat tijdens de demo in de Tyrrell 026 uit 1998, die eigendom is van Frits van Eerd en die er nog regelmatig in de BOSS GP-serie mee rijdt. Vanzelfsprekend was afgesproken dat ik voorzichtig met de auto zou omspringen en om die reden bijvoorbeeld geen donuts op het circuit zou draaien. Sommige toeschouwers zullen dat wellicht jammer gevonden hebben, aan de andere kant denk ik dat het sowieso een mooie show was. Ik heb in ieder geval uitsluitend positieve reacties ontvangen.
Volgende week ga ik samen met Max naar Spa-Francorchamps voor de Grand Prix van België. Toevallig valt het samen met het 20-jarig jubileum van Michael Schumacher. Hij maakte in 1991 op Spa zijn F1-debuut met Jordan. Twintig jaar is een lange tijd. Uniek eigenlijk. Schumacher is nu 42 en daarmee drie jaar ouder dan ik, dat zet me wel een beetje aan het denken, zeker na mijn ervaring op Zandvoort. Heimwee is een groot woord, maar ik besefte zondag wel hoe mooi het eigenlijk is: de acceleratie, het nemen van de snelle bochten, het geluid van de V10 motor, de competitie. Ik merkte bovendien dat het gevoel er nog altijd is. Om eerlijk te zijn denk ik dat ik, na enkele maanden fysieke training, best weer heel hard zou kunnen gaan rijden. Maar goed, zover zal het niet komen. Die tijd is geweest.
Ik ben in de beginfase van mijn carrière een jaar (1994) de teamgenoot van Schumacher geweest bij Benetton. Misschien kwam dat voor mij te vroeg. Schumacher heeft me in ieder geval niet geholpen. Dat is geen verwijt, want in de Formule 1 denkt iedere coureur aan zichzelf. Dat deed ik en dat deed hij ook.
Ik hoop voor hem dat hij zijn carrière van een mooi slotakkoord kan voorzien. Achteraf denk ik dat Schumacher nooit tot een comeback had moeten besluiten. Hij nam afscheid als zevenvoudig wereldkampioen. Schumacher was een soort God, een icoon, maar inmiddels is hij verworden tot een gewone sterveling die het in het verleden bij Ferrari gewoon heel goed voor mekaar had. De magie is verdwenen. Tegenwoordig rijdt iedereen in de Formule 1 op dezelfde (Pirelli-)banden, voorheen werden de auto en de banden bij Ferrari volledig voor hem ontwikkeld. Er wordt al maanden volop gespeculeerd over zijn afscheid, maar ik denk dat hij gewoon doorgaat zolang hij er nog plezier aan beleeft. En dat zal zeker het geval zijn. Althans, zolang hij in de auto zit. Waarschijnlijk geniet hij daarbuiten, door alle kritiek en scepsis, een stuk minder."
Niels Hendrix
